Baszta Kazimierzowska

     Spacer po mieście proponujemy rozpocząć od ruin zamku starościńskiego. Podobno dawno temu, w miejscu, gdzie dzisiaj stoi baszta zamku, znajdowała się karczma, do której zawitał podróżujący po Wielkopolsce książę. Właśnie tutaj ostrzeżono go przed grasującymi w okolicy rozbójnikami. Na pamiątkę tego wydarzenia książę kazał pobudować zamek, kościół i gród, i nazwać go OSTRZEŻÓW (według źródeł historycznych nazwa miasta pochodzi od nazwiska Ostrzesz). Początek budowy zamku jako elementu fortyfikacyjnego przyjmuje się I połowę XIV wieku, kiedy to Kazimierz Wielki rozpoczął potężne przedsięwzięcie, aby wzmocnić ochronę granic Polski. Wybudowany  na sztucznie usypanym wzniesieniu zamek obronny był siedzibą starosty ostrzeszowskiego. Zburzony został w czasie najazdu szwedzkiego, pomimo że częściowo go odbudowano i do końca XVIII wieku był siedzibą sądu, nigdy już nie wrócił do dawnej świetności.

     Ostrzeszowski zamek jest typowym przykładem zamku nizinnego. Na podstawie zachowanych fragmentów murów można zrekonstruować jego wygląd pierwotny. Zamek zbudowano z cegły na planie prostokąta o wymiarach ok.27 na 39m. Pięciokondygnacyjna 24 metrowa wieża wzniesiona jest z cegły na planie kwadratu. Na  wysokości 11 metrów przechodzi w ośmiobok.  Baszta zamkowa była wieżą strażniczą i mieszkalną, ale i wieżą ostatecznej obrony. Mury  baszty grube są na 2,2 m do 2,4 m. Wejście do niej znajduje się od strony północnej na wysokości drugiej kondygnacji.Obok niej znajdowała się brama prowadząca na dziedziniec zamkowy, otoczony murami obwodowymi. Od  strony północno – zachodniej dziedziniec zamykał murowany dom. W nim znajdowała się sala sądowa i inne dwa pomieszczenia  w których przechowywano księgi grodzkie. Pozostałe budynki dla służby i zabudowania gospodarcze były drewniane. Zamek przed spaleniem otoczony był fosą przez którą prowadził most z poręczami. Zamek użytkowany był do 1785r. i potem powoli przemieniał się w ruinę. W roku 1843 r. został rozebrany. Był to element świadomej polityki niszczenia przez zaborcę polskich dóbr.

     Zachowała się jednak baszta zamkowa. W roku 1960 została odrestaurowana  i zaadoptowana do celów muzealnych oraz wystawowych. Jest ona również punktem widokowym, z którego podziwiać można panoramę miasta. Na dziedzińcu zamkowym organizowane są z kolei imprezy plenerowe.